Faworki / chrust

Faworki, czy chrust nieważne jak je nazwiemy. Każdy wie, że chodzi o chrupkie ciastka w kształcie złożonej kokardki, smażone w głębokim tłuszczu i obficie posypane cukrem pudrem. Spożywa się je głównie w czasie karnawału, szczególnie w tłusty czwartek lub wtorek poprzedzający Środę Popielcową. Jak się tak zastanowić, to ciężko powiedzieć, co w faworkach/chrustach jest takiego szczególnego. Zwykłe ciasto, ale jednak wiele osób nie wyobraża sobie bez nich ostatków. Jest w nich coś wciągającego, jak już się schrupie jednego, to sięga się po następnego i zaraz po jeszcze jednego.

Różne są metody przygotowywania ciasta na faworki/chrust. Jedno jest pewne i trzeba to powiedzieć wprost – ciasto gniecie się dosyć ciężko. Mimo wszystko warto się poświęcić, choć ten raz w roku. Sporo osób to biedne ciasto po zagnieceniu bije, a raczej wali tłuczkiem. Ja tam ciasta nie bije, bo po pierwsze staram się nie stosować przemocy, po drugie trochę mi szkoda energii. Jak się je już zagniecie to dobrze je około godziny potrzymać w lodówce. Później się je dzieli na dwie części i rozwałkowuje, nie oszczędzając przy tym mąki. Grubość w zależności od upodobań. Najsmaczniejsze są takie cieniutkie, ale i grube całkiem fajne. Każdy niech sobie wałkuje jak lubi. Mi ostatnio dobrze wychodziło wałkowanie takich mniejszych porcji. Wykrajałam sobie z nich 4-5 prostokątów, ścinki zagniatałam z resztą ciasta i wałkowałam znów małą porcje.